5 najlepszych gier i zabaw dla dorosłych

Najlepsze gry i zabawy dla dorosłych…Oczywiście związane z językiem angielskim!

Kto powiedział, że dorośli nie mogą grać na zajęciach? Chyba nie wytrzymałabym zajęć z dorosłymi gdyby miały polega tylko na wypełnianiu ćwiczeń z gramatyki , jakimś listening'u, krótkim speaking’u i i to wszystko. No way! Mam to szczęście, że prowadzę grupy dorosłych, którym głównie zależy na konwersacjach i ćwiczeniu „English for life” i nie są to kursy typowo pod egzamin, za którymi nie przepadam.

Mam kilka ulubionych gier i zabaw (jakkolwiek to brzmi), które zawsze sprawdzają się w moich grupach.

Co jakiś czas odświeżam zbiór kart, mam ich kilkaset, ale i tak ciągle coś dorabiam. Specjalnie z okazji dzisiejszego wpisu przygotowałam dla Was nowe karty do gry Taboo dla dorosłych podzielone poziomami (A1, A2, B1, B2 + Business English) J Mam nadzieję,że Wam się spodobają.

Jak grać? Na samej górze kart znajduje się wyraz i zadaniem ucznia jest ten wyraz opisać. Jednak, żeby nie było tak prosto na karcie znajdują się trzy inne wyrazy (na niektórych kartach z internetu znajdziecie czasem cztery, a nawet pięć wyrazów), które są naszymi taboo words. Są to wyrazy, których nie można użyć opisując wyraz.

Jest to gra, która nada się do każdej grupy bez względu na jej wielkość.  I ogromnym jej plusem jest to, że można wykorzystać ją na zajęciach indywidualnych, których bardzo często odbiorcami są właśnie dorośli.

Z grupami A1/A2, które dopiero raczkują w angielskim karty można wykorzystać w nieco inny sposób. Taboo words przestają być wtedy zakazanymi słowami, a będą pomocą. Możemy założyć,że wymienione wyrazy trzeba użyć w opisie.

DOWNLOAD

Organizowaliście kiedyś konferencje prasową w klasie? Jeśli nie to musicie koniecznie spróbować!:)

Polecałam kiedyś jako zabawę dla gimnazjum, ale przy okazji gorącego tematu jakim była „afera melanżowa” u naszych piłkarzy postanowiłam wykorzystać ten pomysł w grupie dorosłych pasjonatów piłki nożnej. Zwołaliśmy konferencje. Każdy losował kartkę ze swoją rolą (dziennikarze, trener, piłkarze, którzy brali udział w imprezie i Ci niewinni). Dziennikarze przygotowywali pytania, piłkarze-imprezowicze przygotowywali swoją linię obrony, niepijący – swoje zdanie na ten temat, tak samo jak trener, który jeszcze musiał pomyśleć co z tym fantem zrobi.  Później, gdy rozpoczęliśmy konferencje, dziennikarze zadawali pytania, reszta odpowiadała, a ja przysłuchiwałam się i notowałam błędy, które na końcu ćwiczenia z nimi omawiam. Było śmiesznie i bardzo angażująco. Każdy wczuł się w swoją rolę dość mocno. 

Ze zwołaniem konferencji nie trzeba czekać do kolejne gorące tematy docierające do Nas ze świata mediów. Temat może być fikcyjny. Albo wiem! Teraz tyle się mówi o smogu. Role: dziennikarze, mieszkańcy Rybnika, przedstawiciel władz, lekarz, minister środowiska. Budujecie słownictwo, podajecie temat, rozdajecie role i gotowe.

Mieliście kiedyś styczność z DIXIT?

 SOURCE

Dixit to gra dostępna praktycznie w większości księgarni językowych. Jest to gra towarzyska, którą można urozmaicać spotkania z przyjaciółmi, rodzinne wieczory oraz lekcję angielskiego J

W grze znajdują się karty przedstawiające różne obrazy (ludzi, przedmioty itp.). Prowadzę zajęcia z małymi grupami dorosłych (max 8 osób). Kart w pudełku jest 84, więc naprawdę dużo.

Jak w to gram? Na różne sposoby.

    Każda osoba bierze 6 kart ze stosu odwróconych kart.  Każdy trzyma je w ręku, tak aby inni przeciwnicy nie widzieli kart. Osoba wybiera jedną kartę i opowiada historię z nią związaną. Gdy skończy, kładzie karty na stół, a reszta osób musi wskazać kartę, z którą, wg nich, związana była ta historia. Jest to bardzo fajny sposób na rozgadanie uczniów i pobudza kreatywność. Można też nieco zmodyfikować te zasady. Po opowiedzeniu historii przez jednego gracza, każdy wybiera jedną kartę (ze swoich), która jego zdaniem najbardziej pasuje do opowiedzianej historii i podaje je”bajarzowi” tak, żeby nikt nie widział jaką kartę podaje. Gracz,który opowiadał historię tasuje karty, które dostał od innych graczy oraz swoją, opisywaną kartę, a następnie odkrywa karty. Uczestnicy gry muszą zgadnąć, która karta była tą opisywaną przez gracza.

Czasem w grupie dorosłych mamy tak, że jedna osoba jest gadatliwa i mogłaby przegadać pół zajęć,a inna osoba mówi tyle ile musi i nic poza tym. Warto ustalić jakiś min/max czas opowiadania historii, choć ja nigdy nie musiałam tego robić.

    Skojarzenia – warto wymieniać swoje skojarzenia z obrazkiem, które przychodzą nam na myśl. Czasem nasze skojarzenia się powtarzają, a czasem są zupełnie różne. Z dorosłymi jest to fajna okazja do wymiany swoich myśli, uzasadnienia swojej opinii.

    Gramatyka – oczywiście dzięki kartom DIXIT możemy ćwiczyć konkretny czas lub strukturę, którą gracze użyją przy tworzeniu historii.

Uczniowie losują kartę, a ja im się pytam np. What did you do yesterday? I opowiadają o czymś co w jakiś sposób wiąże się z kartą. W ten sposób możemy również pytać o najbliższe plany, a nawet przepowiadać przyszłość , traktować karty jak tarota i bawić się we wróżkę.

    Karty są rozłożone na stoliku. Każdy dostaje małe paski papieru i zapisuje słowo/wyrażenie związane z poszczególnymi kartami (jedna karta = jeden kawałek papieru).  Zbieramy wszystkie karteczki, kolejno losujemy, dopasowujemy do karty i tłumaczymy dlaczego nam się z tym kojarzy.

Kiedyś na szkoleniu, którego byłam uczestnikiem polecano DIXIT, ale w nauce dzieci, nawet przedszkolnych. Niestety u mnie się nie sprawdziło i gra została odłożona na blok. Dopiero niedawno ją odkryłam na nowo,tym razem w starszej i bardziej zaawansowanej językowo grupie i było super. Dorośli lubią, znajomi też J I dodatkowo można użyć w nauce każdego języka!

Gramatyka, w nieksiażkowej wersji.  Ja stosuje na co dzień, więc dla mnie to „chleb powszedni”, ale może dla niektórych będzie to stanowić miłą odmianę.

Powtórzenie określonego zagadnienia/nień gramatycznych w formie planszy, po której przesuwamy pionkami uprzednio rzucając kostką.

Banalne, a wciąż atrakcyjne.

DOWNLOAD (tę i inne)

Uniwersalna gra, która nie tylko dzieciom sprawia wiele frajdy.  Jak ja się cieszę, że dorośli, których uczę lubią gry i zabawy na zajęciach angielskiego ;) 

Gra polega na tym, że uczniowie dostają plastikową opaskę, którą regulują i zakładają na głowę. W specjalne miejsce w opasce wkładam kartę obrazkiem i wyrazem. Zadaniem uczniów jest zgadnąć co za słowo, kryje się w ich opasce.  Muszą zadawać pytania kolegom/koleżankom z grupy, a grupa odpowiada tylko „Yes” lub „No”. Najlepiej ustalić maksymalną ilość pytań lub czas.

Za proste słowa w grze? Może zrobić swój zbiór wyrazów, wydrukować, zalaminować, wyciąć i te kartki wykorzystywać do gry.

Jeśli dorośli nie chcą nic zakładać na głową to po możemy po prostu pokazać kartę innym uczestnikom gry ( i wtedy wcale nie potrzebujemy kupować oryginalnej gry, a wystarczą tylko wydrukowane karty). 

A teraz koniecznie odwiedźcie także pozostałe blogi biorące udział w akcji, by poznać jeszcze więcej pomysłów na gry i zabawy...

Head Full of Ideas - ...dla 2-latków


Hangielski - ...dla 3-latków


Małe Duże - ...dla 4-latków


Edyta Pikulska - ...dla 5-latków


Extrovertic4kids - ...dla zerówki


English Freak - ...dla 6 i 7-latków


Pomysły przy tablicy - ... dla klas 2-3


FirstIdeaKit - ...dla klas 4-6


Englishake - ...dla młodzieży i studentów


Londonopoly- ...na zajęcia indywidualne


Hummingbird ELS - ...w języku angielskim z własnym dzieckiem


DZIĘKUJEMY! :)